مقالات اعلام حریق

معرفی انواع دتکتور اعلام حریق

معرفی و بررسی انواع دتکتورهای اعلام حریق

دتکتورهای سیستم اعلام حریق، مانند دتکتورهای دودی، حرارتی، شعله‌ای و گازی، با تشخیص زودهنگام علائم حریق نظیر دود، گرما، شعله یا گاز، نقش حیاتی در حفاظت از جان و مال افراد در محیط‌های مسکونی، تجاری و صنعتی ایفا می‌کنند. با توجه به تنوع این دتکتورها و پیچیدگی انتخاب گزینه مناسب برای افراد ناآشنا، این مقاله با بررسی دقیق انواع دتکتورها، عملکرد، کاربردها، مزایا و معایب آن‌ها، راهنمایی جامع ارائه می‌دهد تا انتخاب بهترین دتکتور برای ایمنی ساختمان شما آسان‌تر شود.

دتکتور اعلام حریق چیست و چه کاربردی دارد؟

دتکتور یا سنسور هشدار حریق، دستگاهی است که برای تشخیص زود هنگام علائم آتش‌سوزی مانند دود، حرارت، گاز یا شعله طراحی شده است. این دستگاه‌ ها به‌ عنوان بخش اصلی سیستم‌ های اعلام حریق عمل می‌کنند و با شناسایی سریع عوامل خطرناک حریق، سیگنالی به پنل مرکزی ارسال می‌کنند تا آژیر یا هشدار فعال شود. دتکتورها بر اساس نوع فناوری تشخیص (دودی، حرارتی، شعله‌ای، گازی و ترکیبی) و نوع سیستم اعلام حریق (متعارف و آدرس پذیر) دسته‌بندی می‌شوند و وظیفه اصلی آن‌ها جلوگیری از گسترش آتش با هشدار به‌موقع است. این ابزارها در انواع محیط‌های مسکونی، تجاری و صنعتی کاربرد دارند و با تشخیص حریق، فرصتی برای واکنش سریع و تخلیه ایمن فراهم می‌کنند.

چرا استفاده از دتکتور برای ایمنی ساختمان ضروری است؟

استفاده از دتکتور اعلام حریق برای ایمنی ساختمان‌ها امری حیاتی است، زیرا این دستگاه‌ها می‌توانند جان افراد و دارایی‌ها را از خطر آتش‌سوزی حفظ کنند. طبق آمار، بسیاری از تلفات آتش‌سوزی به دلیل تاخیر در تشخیص و هشدار رخ می‌دهند؛ دتکتورها با شناسایی زودهنگام علائم حریق، زمان کافی برای فرار یا اطفای آتش فراهم می‌کنند. همچنین، نصب این سنسورها در کاهش خسارات مالی و جانی، به‌ویژه در محیط‌های پرخطر مانند انبارها، آشپزخانه‌ها یا کارخانجات، نقش کلیدی دارد. به همین دلیل، استانداردهای ایمنی ساختمان در بسیاری از کشورها از جمله ایران، نصب دتکتورهای اعلام حریق را اجباری کرده‌اند تا سطح ایمنی در برابر آتش به حداکثر برسد.

جهت دریافت مشاوره تخصصی یا ثبت سفارش تلفنی، با ما در تماس باشید.

دسته‌بندی کلی دتکتورها در سیستم اعلام حریق

  • دتکتورهای کانونشنال
  • دتکتورهای آدرس پذیر

دتکتورهای متعارف (Conventional) و ویژگی‌های آن‌ها

دتکتورهای متعارف (Conventional) یکی از انواع دتکتورهای اعلام حریق هستند که به دلیل سادگی و هزینه پایین‌تر، در بسیاری از ساختمان‌های کوچک و متوسط استفاده می‌شوند. این دتکتورها به صورت منطقه‌ای (Zone-based) عمل می‌کنند، به این معنا که هر منطقه از ساختمان به یک مدار خاص متصل است و در صورت تشخیص حریق، پنل مرکزی تنها می‌تواند منطقه فعال‌شده را شناسایی کند، نه مکان دقیق دتکتور. ویژگی‌های اصلی دتکتورهای متعارف شامل نصب آسان، هزینه مقرون‌به‌صرفه و مناسب بودن برای پروژه‌های کوچک‌تر است. با این حال، محدودیت اصلی آن‌ها عدم توانایی در شناسایی دقیق محل حریق است که می‌تواند در ساختمان‌های بزرگ‌تر مشکل‌ساز شود.

دتکتور کانونشنال

دتکتورهای آدرس‌پذیر (Addressable) و تفاوت‌ها با متعارف

دتکتورهای آدرس‌پذیر (Addressable) نوع پیشرفته‌تری از تجهیزات اعلام حریق هستند که هر دتکتور یا سنسور به صورت جداگانه با یک آدرس منحصربه‌فرد به پنل مرکزی متصل می‌شود. این ویژگی امکان شناسایی دقیق محل حریق را فراهم می‌کند، که برای ساختمان‌های بزرگ مانند بیمارستان‌ها، هتل‌ها یا مجتمع‌های تجاری بسیار حیاتی است. فرق دتکتور متعارف و آدرس‌پذیر در دقت، انعطاف‌پذیری و قابلیت‌های نظارتی است؛ دتکتورهای آدرس‌پذیر امکان مانیتورینگ پیشرفته‌تر و عیب‌یابی سریع‌تر را دارند، اما هزینه نصب و نگهداری آن‌ها بالاتر است. در مقابل، دتکتورهای متعارف برای محیط‌های کوچک‌تر که نیاز به دقت کمتری دارند، گزینه‌ای اقتصادی‌تر محسوب می‌شوند.

بررسی انواع دتکتورهای سیستم اعلام حریق (بر اساس نوع تشخیص)

انواع دتکتورهای سیستم اعلام حریق بر اساس نوع عاملی که تشخیص می‌دهند، مانند دود، گرما، گاز یا شعله، دسته‌بندی می‌شوند. این دتکتورها هر یک برای محیط‌ها و شرایط خاصی طراحی شده‌اند و انتخاب درست آن‌ها می‌تواند ایمنی در برابر آتش را به‌طور چشمگیری افزایش دهد. در این بخش، به بررسی دقیق دتکتورهای دودی، حرارتی، گازی، شعله‌ای، ترکیبی، بیم دتکتور و دتکتور مکشی می‌پردازیم تا با نحوه عملکرد، کاربردها و ویژگی‌های هر یک آشنا شوید.

دتکتور دودی (Smoke Detector)

دتکتور دود برای تشخیص دود ناشی از آتش‌سوزی طراحی شده و در دو نوع اصلی فتوالکتریک و یونیزاسیون عمل می‌کند. دتکتور فتوالکتریک با استفاده از پرتو نور، تغییرات ناشی از دود را تشخیص می‌دهد، در حالی که دتکتور یونیزاسیون از تغییرات جریان الکتریکی برای شناسایی ذرات دود استفاده می‌کند. محل مناسب نصب دتکتور دودی شامل اتاق‌های نشیمن، راهروها و فضاهای بسته با جریان هوای کم است.

  • مزایا: حساسیت بالا به دود، تشخیص زودهنگام آتش‌سوزی‌های آهسته.
  • معایب: احتمال هشدار کاذب در محیط‌های پر گردوغبار یا بخار (مثل آشپزخانه).

دتکتور دود

دتکتور حرارتی (Heat Detector)

دتکتور حرارتی به تغییرات دما حساس است و در دو نوع ثابت (Fixed) و افزایشی (Rate-of-Rise) عمل می‌کنند. نوع ثابت در دمای مشخص (معمولاً ۵۷ تا ۷۰ درجه سانتی‌گراد) فعال می‌شود، در حالی که نوع افزایشی به افزایش سریع دما واکنش نشان می‌دهد. این سنسورهای گرما برای محیط‌هایی مانند آشپزخانه‌ها یا گاراژها که دود یا بخار زیاد است، مناسب‌اند.

  • مزایا: مقاومت در برابر هشدارهای کاذب ناشی از گردوغبار یا بخار.
  • معایب: کندتر از دتکتورهای دودی در تشخیص آتش‌سوزی‌های اولیه.

دتکتور حرارت

دتکتور گازی (Gas Detector)

این دتکتورها برای شناسایی گازهای خطرناک مانند مونوکسید کربن (CO) یا گازهای قابل اشتعال (مانند متان) طراحی شده‌اند و بیشتر در محیط‌های صنعتی، کارخانجات یا تاسیسات شیمیایی کاربرد دارند. این دستگاه‌ها با حسگرهای شیمیایی یا الکتروشیمیایی، نشت گاز را تشخیص می‌دهند و هشدار می‌دهند. محل نصب مناسب شامل نزدیکی دیگ‌های بخار، مخازن سوخت یا فضاهای بسته صنعتی است.

  • مزایا: توانایی تشخیص گازهای سمی قبل از آتش‌سوزی.
  • معایب: نیاز به کالیبراسیون دوره‌ای و عدم تشخیص مستقیم آتش.

دتکتور شعله‌ (Flame Detector)

این دتکتورها با شناسایی پرتوهای ماوراء بنفش (UV) یا مادون قرمز (IR) ناشی از شعله‌های آتش عمل می‌کنند و برای محیط‌های باز یا پرخطر مانند انبارهای مواد شیمیایی و پالایشگاه‌ها مناسب‌اند. سنسور آتش شعله‌ای با سرعت بالا شعله را تشخیص می‌دهد و در برابر دود یا گرما حساس نیست.

  • مزایا: تشخیص سریع آتش‌سوزی‌های شعله‌ور.
  • معایب: هزینه بالا، عدم کارایی در آتش‌سوزی‌های بدون شعله (مانند آتش‌های دودزا)، و احتمال هشدار کاذب در اثر تابش‌های غیرشعله‌ای مانند نور مستقیم خورشید، سطوح فلزی داغ یا فعالیت‌هایی نظیر جوشکاری.

دتکتور شعله

دتکتور ترکیبی (Multi-Sensor)

این دتکتورها با ترکیب حسگرهای دود، حرارت و گاهی گاز، دقت تشخیص را افزایش می‌دهند و برای محیط‌های پیچیده مناسب‌اند. سنسورهای چندگانه با تجزیه‌وتحلیل همزمان چند عامل، احتمال هشدارهای کاذب را کاهش می‌دهند و در مکان‌هایی مانند هتل‌ها یا ادارات بزرگ استفاده می‌شوند.

  • مزایا: دقت بالا و پوشش گسترده‌تر.
  • معایب: هزینه بالاتر و پیچیدگی بیشتر در نصب و نگهداری.

بیم دتکتور (Optical Beam Detector)

بیم دتکتورها با استفاده از پرتو نوری (معمولاً مادون قرمز) که بین یک فرستنده و گیرنده ارسال می‌شود، دود را تشخیص می‌دهند. این دتکتورها برای فضاهای وسیع مانند سالن‌های بزرگ، انبارها یا اماکن با سقف‌های بلند مناسب‌اند، زیرا می‌توانند مساحت زیادی را پوشش دهند. وقتی دود پرتو نور را مختل می‌کند، دتکتور فعال می‌شود.

  • مزایا: پوشش گسترده و مناسب برای فضاهای بزرگ.
  • معایب: حساسیت به موانع فیزیکی (مانند گردوغبار یا اشیاء) و نیاز به هم‌ترازی دقیق فرستنده و گیرنده.

دتکتور مکشی (Aspirating Smoke Detector – ASD/VESDA)

دتکتورهای مکشی (ASD یا VESDA) با استفاده از سیستم مکش هوا از طریق لوله‌های مخصوص، نمونه‌های هوا را به یک واحد مرکزی منتقل می‌کنند تا ذرات دود را با دقت بالا تجزیه‌وتحلیل کنند. این دتکتورها برای محیط‌های حساس مانند دیتاسنترها، موزه‌ها یا اتاق‌های سرور که نیاز به تشخیص بسیار زودهنگام آتش‌سوزی دارند، ایده‌آل هستند.

  • مزایا: حساسیت بسیار بالا و تشخیص زودهنگام حتی در غلظت‌های پایین دود.
  • معایب: هزینه بالا و نیاز به نگهداری تخصصی.

اگر هنوز در انتخاب دتکتور مناسب برای ساختمان خود تردید دارید، تیم ایمنی شاپ آماده ارائه مشاوره تخصصی به شماست. ما با ارائه انواع دتکتورهای اعلام حریق از برندهای معتبر، به شما کمک می‌کنیم تا بهترین راه‌حل ایمنی را برای خانه، اداره یا کارخانه خود پیدا کنید. برای اطلاعات بیشتر یا خرید، از فروشگاه آنلاین ایمنی شاپ بازدید کنید یا با ما تماس بگیرید تا راهنمایی کامل دریافت کنید.

مقایسه و تفاوت انواع دتکتورهای اعلام حریق

انتخاب بهترین دتکتور اعلام حریق به نیازهای خاص هر محیط و نوع خطر احتمالی بستگی دارد. تفاوت دتکتورهای دودی، حرارتی، گازی، شعله‌ای، مکشی،‌ ترکیبی و بیم دتکتورها در نحوه عملکرد، دقت و کاربرد آن‌ها است. در این بخش، با مقایسه عملکرد، محل نصب، دقت و قیمت این دتکتورها، به شما کمک می‌کنیم تا انتخابی آگاهانه داشته باشید و از اشتباهات رایج در این فرآیند اجتناب کنید.

جدول مقایسه‌ای انواع دتکتورها (عملکرد، محل نصب، دقت، قیمت)

نوع دتکتور نحوه عملکرد محل نصب مناسب دقت قیمت تقریبی
دتکتور دودی تشخیص دود (فتوالکتریک/یونیزاسیون) اتاق‌های نشیمن، راهروها، ادارات بالا در آتش‌سوزی‌های دودزا ارزان تا متوسط
دتکتور حرارتی تشخیص دما (ثابت/افزایشی) آشپزخانه، گاراژ، موتورخانه متوسط، کندتر در آتش‌سوزی‌های اولیه ارزان تا متوسط
دتکتور گازی تشخیص گازهای سمی یا قابل اشتعال محیط‌های صنعتی، دیگ‌های بخار بالا برای گازهای خاص متوسط تا گران
دتکتور شعله‌ای تشخیص پرتو UV/IR شعله انبارهای شیمیایی، پالایشگاه‌ها بالا در آتش‌سوزی‌های شعله‌ور گران تا بسیار گران
دتکتور ترکیبی ترکیب دود، حرارت و گاز هتل‌ها، ادارات بزرگ بسیار بالا، هشدار کاذب کمتر ارزان تا متوسط
دتکتور بیم تشخیص دود با پرتو نوری سالن‌های بزرگ، انبارها بالا در فضاهای وسیع گران تا بسیار گران
دتکتور مکشی مکش و تحلیل ذرات دود دیتاسنترها، موزه‌ها بسیار بالا، تشخیص زودهنگام گران تا بسیار گران

کدام نوع دتکتور برای چه نوع محیطی مناسب است؟

انتخاب دتکتور مناسب به نوع محیط و خطرات احتمالی آن بستگی دارد. دتکتور دودی برای فضاهای مسکونی و اداری که آتش‌سوزی‌های دودزا شایع است، ایده‌آل است. دتکتور حرارتی برای مکان‌هایی مانند آشپزخانه‌ها یا گاراژها که دود یا بخار زیاد است، مناسب‌تر است. دتکتور گازی در محیط‌های صنعتی با خطر نشت گاز (مانند کارخانجات شیمیایی) و هر مکانی با احتمال نشت گاز کاربرد دارد، در حالی که دتکتور شعله‌ای برای فضاهای باز با احتمال آتش‌سوزی‌های شعله‌ور مانند پالایشگاه‌ها مناسب است. دتکتورهای ترکیبی برای محیط‌های پیچیده با خطرات متنوع و بیم دتکتورها برای محیط‌های بزرگتر مانند انبارها یا سوله ها و دتکتور مکشی برای حساس مانند دیتاسنترها و محیط‌هایی که عاری از آلودگی‌هایی مثل گرد و غبار هستند، توصیه می‌شوند.

اشتباهات رایج در انتخاب نوع دتکتور

یکی از شایع‌ترین اشتباهات در انتخاب دتکتور، عدم توجه به ویژگی‌های محیط است؛ برای مثال، نصب دتکتور دودی در آشپزخانه می‌تواند منجر به هشدارهای کاذب مکرر شود. همچنین، برخی افراد به دلیل محدودیت بودجه، دتکتورهای ارزان‌تر اما نامناسب را انتخاب می‌کنند که کارایی لازم را ندارد. نادیده گرفتن نیاز به کالیبراسیون دوره‌ای در دتکتورهای مکشی و عدم رعایت استانداردهای نصب در بیم دتکتورها (مانند فاصله مناسب یا هم‌ترازی) از دیگر اشتباهات رایج است. برای جلوگیری از این خطاها، مشاوره با متخصصان ایمنی (مانند شرکت های تایید شده توسط سازمان آتش نشانی)‌، مطالعه استانداردهای NFPA و مقررات سازمان آتش نشانی کشور ضروری است.

 نکات مهم در نصب، نگهداری و تست دتکتورهای اعلام حریق

نصب دتکتور اعلام حریق، نگهداری سیستم اعلام حریق و تست دتکتورها از مهم‌ترین اقداماتی هستند که برای تضمین ایمنی در برابر آتش‌سوزی در ساختمان‌ها انجام می‌شوند. رعایت استانداردهای نصب، انتخاب محل مناسب و انجام بازرسی‌های دوره‌ای می‌تواند کارایی این سیستم‌ها را به حداکثر برساند و از خسارات جانی و مالی جلوگیری کند. در این بخش، به بررسی محل نصب بهینه، فاصله استاندارد و روش‌های تست دتکتورها با استناد به استانداردهای سازمان آتش‌نشانی ایران و مقررات بین‌المللی می‌پردازیم.

محل نصب بهینه برای هر نوع دتکتور

محل نصب بهینه دتکتورها به نوع آن‌ها و ویژگی‌های محیط بستگی دارد. دتکتورهای دودی (Smoke Detectors) باید در فضاهایی مانند اتاق‌های نشیمن، راهروها و اتاق‌های خواب نصب شوند، ترجیحاً در مرکز سقف یا با فاصله حداقل 30 سانتی‌متر از دیوارها، زیرا دود ابتدا به سمت بالا حرکت می‌کند. دتکتورهای حرارتی (Heat Detectors) برای محیط‌هایی مانند آشپزخانه‌ها، موتورخانه‌ها و گاراژها که دود یا بخار زیاد است، مناسب‌اند و باید حداقل 50 میلی‌متر از سقف فاصله داشته باشند. دتکتورهای گازی (Gas Detectors) در نزدیکی منابع گازی مانند دیگ‌های بخار یا آب‌گرم‌کن‌ها و در ارتفاع مناسب (بسته به نوع گاز: سبک یا سنگین) نصب می‌شوند. دتکتورهای شعله‌ای (Flame Detectors) در فضاهای باز مانند انبارهای مواد شیمیایی و بیم دتکتورها (Beam Detectors) در سالن‌های بزرگ با سقف بلند کاربرد دارند. دتکتورهای مکشی (ASD) نیز برای محیط‌های حساس مانند دیتاسنترها و موزه‌ها در نقاطی با دسترسی به جریان هوای مناسب نصب می‌شوند.

فاصله استاندارد نصب دتکتورها در ساختمان‌ها

فاصله استاندارد نصب دتکتورها بر اساس استانداردهای BS 5839 و NFPA 72 و ضوابط سازمان آتش‌نشانی ایران تعیین می‌شود. برای دتکتورهای دودی نقطه‌ای، حداکثر شعاع پوشش 7.5 متر و فاصله بین دو دتکتور 10.5 متر است. در راهروهای با عرض کمتر از 2 متر، این فاصله می‌تواند تا 15 متر افزایش یابد. دتکتورهای حرارتی حداکثر 5.3 متر شعاع پوشش دارند و فاصله بین آن‌ها نباید بیش از 7 متر باشد. در مکان‌های پرخطر مانند آشپزخانه‌ها، فاصله دتکتورهای دایره‌ای به 5.3 متر کاهش می‌یابد. برای بیم دتکتورها، فاصله بین فرستنده و گیرنده می‌تواند تا 100 متر باشد، اما باید از موانع فیزیکی و شرایط محیطی مانند رطوبت یا گردوغبار اجتناب شود. در صورت وجود گچ‌بری یا موانع سقفی با ارتفاع بیش از 50 سانتی‌متر، هر بخش باید به‌صورت جداگانه دتکتور داشته باشد. دتکتورها باید از تجهیزات گازسوز حداقل 1 تا 3 متر به‌صورت افقی و 2 تا 3 متر به‌صورت عمودی فاصله داشته باشند.

نحوه تست عملکرد دتکتور به صورت دستی یا اتوماتیک

تست دتکتورها برای اطمینان از عملکرد صحیح آن‌ها ضروری است و می‌تواند به‌صورت دستی یا اتوماتیک انجام شود.

تست دستی: برای دتکتورهای دودی، از اسپری دود استاندارد یا دود کبریت (با احتیاط) در نزدیکی دتکتور استفاده کنید تا واکنش آن بررسی شود. دتکتورهای حرارتی با استفاده از دستگاه‌های تولید حرارت استاندارد (مانند هیترهای مخصوص تست) آزمایش می‌شوند. دتکتورهای گازی با گازهای آزمایشی کالیبره‌شده و دتکتورهای شعله‌ای با شبیه‌سازهای UV/IR تست می‌شوند. دکمه تست روی دتکتور (در صورت وجود) نیز می‌تواند برای بررسی آژیر آزمایشی فشار داده شود.

تست اتوماتیک: بسیاری از سیستم‌های آدرس‌پذیر دارای قابلیت تست خودکار هستند که از طریق پنل مرکزی، وضعیت دتکتورها (مانند اتصال کوتاه، مدار باز یا فعال شدن در حالت حریق) بررسی می‌شود. طبق استاندارد NFPA 72 و توصیه‌های سازمان آتش‌نشانی ایران، دتکتورهای دودی باید ماهانه تست شوند و باتری‌ها حداقل سالی یک‌بار تعویض شوند. همچنین، تمیز کردن دتکتورها با ابزارهای مخصوص برای جلوگیری از هشدارهای کاذب ناشی از گردوغبار ضروری است. در صورت مشاهده هشدارهای مکرر یا بوق‌های کوتاه، تعویض سنسور یا تماس با سرویس‌کار توصیه می‌شود.

جمع‌بندی و راهنمای انتخاب دتکتور مناسب برای ساختمان شما

انتخاب بهترین نوع دتکتور اعلام حریق برای ساختمان شما می‌تواند تفاوت چشمگیری در ایمنی در برابر آتش ایجاد کند. با توجه به تنوع دتکتورها، شناخت نیازهای محیطی و ویژگی‌های هر دتکتور برای تصمیم‌گیری آگاهانه ضروری است. در این بخش، راهنمای خرید دتکتور اعلام حریق را ارائه می‌دهیم تا با اطمینان گزینه مناسب را انتخاب کنید و از خسارات احتمالی جلوگیری شود.

چطور دتکتور مناسب را با توجه به فضا انتخاب کنیم؟

برای انتخاب دتکتور مناسب، ابتدا نوع خطر و ویژگی‌ های محیط را بررسی کنید. در خانه‌ها و آپارتمان‌ها، دتکتور دودی (فتوالکتریک) برای اتاق‌های نشیمن و خواب و دتکتور حرارتی برای آشپزخانه و گاراژ توصیه می‌شود. در محیط‌ های صنعتی با خطر نشت گاز، دتکتور گازی یا ترکیبی مناسب است. برای فضاهای بزرگ مانند انبارها، دتکتورهای بیم و برای محیط‌های حساس مانند دیتاسنترها، دتکتورهای آسپیراتینگ بهترین انتخاب هستند. توجه به استانداردها (مانند NFPA 72 و ضوابط سازمان آتش‌نشانی ایران)، بودجه و نیاز به نگهداری دوره‌ای نیز از عوامل کلیدی است. انتخاب دتکتور آدرس‌ پذیر برای ساختمان‌های بزرگ و متعارف برای فضاهای کوچک‌تر می‌تواند کارایی و هزینه را متعادل کند.

سوالات متداول درباره دتکتورهای سیستم اعلام حریق 

۱. دتکتور اعلام حریق چیست و چه کاری انجام می‌دهد؟

دتکتور اعلام حریق دستگاهی الکترونیکی است که برای تشخیص زودهنگام علائم آتش‌سوزی مانند دود، حرارت، گاز یا شعله طراحی شده است. این دستگاه‌ها با شناسایی این عوامل، سیگنالی به پنل مرکزی سیستم اعلام حریق ارسال می‌کنند تا آژیر هشدار فعال شود یا اقدامات ایمنی مانند اطلاع به آتش‌نشانی انجام گیرد. دتکتورها با بازرسی ایمنی به‌موقع، نقش کلیدی در کاهش خسارات جانی و مالی ناشی از حریق ایفا می‌کنند و در محیط‌های مسکونی، تجاری و صنعتی استفاده می‌شوند.

۲. چه تفاوتی بین انواع دتکتورهای اعلام حریق وجود دارد؟

انواع دتکتورهای اعلام حریق (دودی، حرارتی، گازی، شعله‌ای، ترکیبی، مکشی و بیم دتکتور) بر اساس نوع عامل تشخیص (دود، گرما، گاز یا شعله) متفاوت‌اند. دتکتور دودی برای آتش‌سوزی‌های دودزا، حرارتی برای محیط‌های پر دود و بخار مانند آشپزخانه، گازی برای تشخیص نشت گاز، شعله‌ای برای آتش‌های شعله‌ور، ترکیبی برای دقت بالا، بیم دتکتور برای فضاهای وسیع و مکشی برای محیط‌های حساس مانند دیتاسنتر مناسب‌اند. هر کدام دقت، سرعت و کاربرد خاص خود را دارند و انتخاب آن‌ها به شرایط محیطی و نوع خطر بستگی دارد.

۳. کدام نوع دتکتور برای خانه یا آپارتمان مناسب است؟

برای خانه‌ها و آپارتمان‌ها، دتکتور دودی (به‌ویژه نوع فتوالکتریک) به دلیل تشخیص سریع آتش‌سوزی‌های دودزا و قیمت مناسب، بهترین انتخاب است. در آشپزخانه‌ها و گاراژها، دتکتور حرارتی به دلیل مقاومت در برابر هشدارهای کاذب ناشی از بخار یا دود پخت‌وپز و اتومبیل توصیه می‌شود. دتکتورهای ترکیبی نیز برای پوشش‌دهی جامع در فضاهای چندمنظوره مناسب‌اند. نصب در اتاق‌های خواب، نشیمن و راهروها با رعایت فاصله از دیوارها و پنجره‌ها، ایمنی در برابر آتش را افزایش می‌دهد.

۴. آیا نصب دتکتور اعلام حریق اجباری است؟

طبق ضوابط سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی ایران، نصب سیستم‌های اعلام حریق (از جمله دتکتورها) در ساختمان‌های عمومی، تجاری، صنعتی و مسکونی با تعداد طبقات یا واحدهای مشخص (مانند ساختمان‌های بالای ۵ طبقه یا با بیش از ۱۲ واحد) اجباری است. این الزام بر اساس استانداردهای ملی و مقررات ملی ساختمان (مبحث سوم) تعیین شده و هدف آن تضمین ایمنی در برابر حریق است. برای ساختمان‌های کوچک‌تر، نصب دتکتور به‌صورت داوطلبانه توصیه می‌شود، اما ممکن است در بازرسی‌های آتش‌نشانی بررسی شود.

۵. قیمت دتکتورهای اعلام حریق چقدر است؟ (نرخ سال ۱۴۰۴)

قیمت دتکتورهای اعلام حریق در ایران بسته به نوع، برند و قابلیت‌ها متفاوت است. دتکتورهای دودی متعارف (مانند برندهای ایرانی زیتکس یا آریاک) از حدود 50 تا 150 هزار تومان، دتکتورهای حرارتی از 30 تا 100 هزار تومان، دتکتورهای گازی از 100 تا 300 هزار تومان و دتکتورهای شعله‌ای از 500 هزار تومان به بالا قیمت دارند. دتکتورهای ترکیبی و بیم بین 200 تا 700 هزار تومان و دتکتورهای مشکی (VESDA) از 1 میلیون تومان به بالا هستند. برای قیمت دقیق، تماس با فروشندگان معتبر مانند ایمنی شاپ توصیه می‌شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *